Reed-sensoren versus Hall-effectsensoren
Hall Effect-sensoren gebruiken ook de aanwezigheid van magnetische kracht om het openen en sluiten van een schakelaar aan te drijven, maar daar houden hun overeenkomsten op. Deze sensoren zijn halfgeleidertransducers die een spanning produceren om halfgeleiderschakelaars te activeren in plaats van schakelaars met bewegende delen. Enkele andere belangrijke verschillen tussen de twee typen schakelaars zijn:
Duurzaamheid. Hall Effect-sensoren hebben mogelijk een extra verpakking nodig om ze tegen de omgeving te beschermen, terwijl reed-sensoren worden beschermd in hermetisch afgesloten containers. Omdat reedsensoren echter gebruik maken van mechanische beweging, zijn ze gevoeliger voor slijtage.
Vraag naar elektriciteit. Hall-effectschakelaars vereisen een constante stroomstroom. Reedsensoren daarentegen hebben alleen stroom nodig om met tussenpozen een magnetisch veld op te wekken.
Kwetsbaarheid voor interferentie. Reedschakelaars kunnen in bepaalde omgevingen gevoelig zijn voor mechanische schokken, terwijl dat bij Hall Effect-schakelaars niet het geval is. Hall Effect-schakelaars zijn daarentegen gevoeliger voor elektromagnetische interferentie (EMI).
Frequentiebereik. Hall-effectsensoren zijn bruikbaar over een breder frequentiebereik, terwijl reedsensoren meestal beperkt zijn tot toepassingen met frequenties onder 10 kHz.
Kosten. Beide sensortypen zijn redelijk kosteneffectief, maar over het algemeen zijn reed-sensoren goedkoper te produceren, waardoor Hall Effect-sensoren iets duurder worden.
Thermische omstandigheden. Reed-sensoren presteren beter bij extreem warme of koude temperaturen, terwijl Hall Effect-sensoren vaak prestatieproblemen ondervinden bij extreme temperaturen.
Posttijd: 24 mei 2024